نصرا...سکرتر |
||
|
|
||
|
شنبه، دی ۱۴، ۱۳۸۱
بـه خـــدا دلـــم گرفتــه ايـــن روزا، بـابـا بزرگ
يـاد روزايــی که بــودی پيــش مـا، بـابـا بزرگ قديــما، می گن که مردم خيلـی با وفـا بودن من نديـدم، ولـی می گن همه با صــفا بودن دود ماشـين ها رسـوب کرده تو دلـهای همه آمــار مردمی که ســـاده دلــن خــيلی کــمه قديــما، چراغ شـب خواب هـمه، سـتاره بود دور هم نشــــســــتن قديــمـيا خاطــــره بود قديــــما، لابـد دل هيــشـکی پراز کيــنه نبود اگـــه بود، پــس چرا آسمونشــون تيره نبود؟ آســمون شــهر ما تيـره شــده، خيــلی زياد پــس دلامونـم پره کيــنه شـده، خيــلی زياد به خــدا آدم دلــش می گيـره توی شــهر ما مردی و مـــردونگی می ميـره توی شـهر ما واحد ســنجش غم تو دل مــگابايــتی شـــده دلمون دريايی نيست، هارد گيگا بايتی شده ........................................................ MM || ۵:۱۵ قبل‌ازظهر
|
||
|
|
||
